Rijk aan wijnen waarvan de wereldwijde reputatie goed is ingeburgerd, de "Bordeaux-wijnroute in Saint-Émilion, Pomerol, Fronsac" beslaat de rechteroever van de Dordogne, tussen Bordeaux en Bergerac, evenals het noordelijke deel van Entre-Deux-Mers.
De Bordeaux-wijnroute in Saint-Émilion, Pomerol, Fronsac ontleent zijn naam aan de biologische groep die de drie belangrijkste AOC met dezelfde naam, wordt georganiseerd rond de havenstad city Libourne, en vormt zo vandaag de dag de regio Grand Libournais. Het vlaggenschip van het gebied is de magnifieke middeleeuwse stad Saint-Emilion, geklasseerd als werelderfgoed UNESCO als een "Cultureel Landschap", en een van de beroemdste vitrines van Bordeaux wijngaard Bordeaux.
La « Bordeaux-wijnroute in Saint-Émilion, Pomerol, Fronsac » onderscheidt zich door de grote homogeniteit van zijn landschappen, zijn geologie (voornamelijk kalkstenen ondergrond), zijn concentratie van wijngaarden en het belang van familieboerderijen, kleine en middelgrote eigendommen, die contrasteren met de grote landgoederen van de "Bordeaux Wijnroute in Medoc".
De Pays Foyen, toegangspoort tot de Périgord
Ook wel genoemd " Périgord poort" , de Foyen Land ligt in het hart van de wijngaard AOC van Sainte-Foy-Bordeaux en op de Bordeaux-wijnroute in Saint-Émilion, Pomerol, Fronsac. Sainte-Foy-La-Grande is een van de kleinste gemeenten van Frankrijk: het strekt zich uit over 51 hectare en is bijna volledig verstedelijkt; en is gelegen aan de oostkant van de Gironde, op een uur rijden van Bordeaux, aan de samenvloeiing van de departementen Dordogne en Lot-et-Garonne.
Vanaf de middeleeuwen, Sainte Foy La Grande geniet van welvaart dankzij de wijnhandel die plaatsvindt in de haven die buiten de stad ligt, evenals activiteiten die verband houden met de belangrijkste lokale productie: kuipers en scheepstimmerlieden die hun werkplaatsen langs de rivier opzetten. Onder Engelse overheersing tot 1450 werden de wijnen van de sector op binnenschepen verscheept naar Libourne en Blaye om aan boord te gaan van zeeschepen op weg naar de Britse eilanden.
Castillon-La-Bataille en zijn Anglo-wijngeschiedenis op de Bordeaux-wijnroute in Saint-Émilion, Pomerol, Fronsac
De echte wijnboom van Castillon-la-Bataille, stroomafwaarts van Sainte-Foy-la-Grande, begint in de Middeleeuwen, met name met het huwelijk vanEleonora van Aquitanië en Henri Plantagenêt, wordt de stad zo een echte havenstop en wordt een belangrijk fort gebouwd aan de oevers van de Dordogne, die de export van zijn wijnen naar Engeland en Nederland mogelijk maakte.
In de dertiende eeuw stonden deze wijnen hoog aangeschreven en werden ze in volle vrachten naar Engeland geladen. Ze werden ook lokaal in de detailhandel gedistribueerd en vormden de luxeconsumptie van de aristocratie van Bordeaux. . Bernard Ginestet
Door koninklijke huwelijken werd Aquitanië een rijke Engelse provincie, die de lust van Franse koningen aantrok, wat bijdroeg aan het begin van een lang conflict: de 100-jarige oorlog. In 1453, de laatste slag van deze oorlog op de heuvels van Castillon, maakte een einde aan de Engelse overheersing na 300 jaar heerschappij. Het tekent de dood van de beroemde Generaal Talbot en de herovering van Aquitanië door Charles VII. Zo blijft Castillon het symbool van het einde van de Engelse aanwezigheid in Aquitanië.
Voor de oprichting van benamingen van gecontroleerde oorsprong (AOC) in 1935 werden de in deze regio van Libournais geproduceerde wijnen lange tijd op de markt gebracht onder de naam " In de buurt van Saint Emilionnais ". Tegenwoordig is de belangrijkste benaming van deze regio " Castillon - Côtes de Bordeaux », Maar het produceert ook de AOC Entre-Deux-Mers, Bordeaux, Hogere bordeaux, en enkele namen van Bergerac.
De jurisdictie van Saint-Emilion, een belangrijke kracht op deze Bordeaux-wijnroute
In het hart van Grand Libournais, in een regio die bestaat uit glooiende wijnheuvels en groene bossen, ligt dit prachtig Middeleeuwse stad kampeerden op een kalkstenen eminentie profiteert van de ligging op het kruispunt van Bordeauxvan Saintonge en Périgord.
De stad heeft een Bouwkundig erfgoed en belangrijke religieuze (hermitage, monolithische kerk, collegiale kerk, aartsbisschoppelijk paleis, weelderige gebouwen et overblijfselen van vestingwerken) die langs kleine steegjes en schaduwrijke pleinen loopt, maar ook de faam geniet van zijn wijn erfgoed (Wijngaard Saint-Émilion) waarvan de wijnen tot de meest gewilde ter wereld behoren.
De middeleeuwse stad en haar "jurisdictie" wordt vermeld in Werelderfgoed Door deUnesco sinds 1999 onder de titel “Cultureel Landschap”. Ze vormt " opmerkelijk voorbeeld van een historisch wijnlandschap dat intact is gebleven "En" illustreert op uitzonderlijke wijze de intensieve teelt van wijnstokken in een nauwkeurig afgebakend gebied .
Brannais, de toegangspoort tot Entre-Deux-Mers
Het grondgebied van Brannais strekt zich uit van de oevers van de Dordogne tot de plateaus van Entre-deux-Mers, ten zuiden van Saint Emilion, tussen de nabijgelegen bastides van Libourne et Sainte Foy La Grande. De diversiteit van de landschappen afgewisseld met heuvels, valleien, natuurlijke bossen en grote wijngaarden maken alle rijkdom van deze regio.
Wijnbouw is hier, zoals in alle all Grote Libournais, heel oud. De Franse Revolutie, door de vrijheid van cultuur te herstellen, door de goederen van de kerk en van de verbannen edelen te verdelen, door de eigendom van de grond te hergroeperen met die van het recht om te exploiteren, heeft ook hier het wijnbouwlandschap diep verstoord. De Brannais cultiveert voornamelijk de appellations Bordeaux & Bordeaux Supérieur, net zoalsAOC Entre-Deux-Mers.
Libourne, peetdochter van Bordeaux
deze oude bastide port opgericht in de XNUMXe eeuw door Roger van Leyburn, in het centrum van een rijk Wijnstreek en aan de samenvloeiing van de Dordogne et de l'Isle, werd ontworpen om de natuurlijke uitlaatklep te worden voor de wijnen en bossen van de Dordogne-vallei - wijnen uit Saint Emilion, Pomerol, Bergerac, enz. - geëxporteerd naar Engeland.
Lange tijd tweede stad in het noorden van Guyenne na Bordeaux, Libourne onderhoudt ambivalente relaties met laatstgenoemde: "peetdochter" van de hoofdstad van Aquitanië tijdens het korte bewind van de Zwarte Prins, ze is ook haar rivaal op het gebied van handel of belastingen. De koningen van Engeland verleenden aan de stad Libourne, zoals ze hadden gedaan voor Bordeaux, een "gebruik" waarbij de export van deze wijnen werd vrijgesteld van douanerechten.
Voor de goede orde, er wordt gezegd dat de bestrating van de haven is gemaakt van Engelse steen die wordt vervoerd in de boten die wijn kwamen halen. Deze konden inderdaad niet leeg uit Engeland komen, ze moesten geballast worden zodat ze op de Atlantische Oceaan konden varen.
De hellingen van Fronsadais
Op het kruispunt van rivier- en landroutes, Fronsadais, en vooral de Heuvel van Fronsac, heeft altijd een strategische positie ingenomen: de Galliërs hadden daar een belangrijke markt, de Romeinen bouwden daar een altaar, en toen, in het jaar 770, Charlemagne bouwde daar een machtig fort.
Later, tijdens de drie eeuwen van Engelse bezetting, Fronsac wijnen werden op grote schaal geëxporteerd naar Engeland. In 1663 werd de Hertog van Richelieu besloten om de gronden van het hertogdom Fronsac te verwerven, en had een " foelie », Theater van de dappere festivals waarvan de echo zich verspreidde naar het hof van Lodewijk XIV. Vanaf dat moment, de bekendheid van Fronsac-wijnen zal niet stoppen met uitbreiden. In de XNUMXe eeuw vond hier de kwalitatieve revolutie van de Libournais-wijnen zijn oorsprong en de opkomst van de maritieme wereldhandel heeft er grotendeels toe bijgedragen dat de Fronsac-wijngaard tot de nobelste in de regio behoort. Bordeaux wijngaard Bordeaux.
In de XNUMXe eeuw werden de wijnen van Fronsac et Kanunnik Fronsac genieten van de sterkste reputatie onder Libournais-wijnen, Saint-Emilion en Pomerol, en dan de hoogste prijzen te eren. Evenzo waren er in 1750 drie notabelen van Fronsac en Canon Fronsac, Messieurs Lafon, Boyer et Mathieu, die als eersten een wijnrevolutie op gang hebben gebracht en de wijngaard die voorheen bestond uit " kleine bedrijven In ' rauw »Klein (voorouder van kastelen vandaag).
